| Opis: | 
Kod obrazka: FC PM 344D
|
Siostrzeńcy odszukują w kufrze z pamiątkami Sknerusa pewną wiadomość od wykładowcy z fińskiego uniwersytetu. Był to swego rodzaj czeku na zapisanej kartce z notatnika tego wykładowcy, który jednak nigdy nie został zrealizowany. 
Kod obrazka: XFC DR 1999
|
| 
Obrona Sampo pędzla Akseli Gallen-Kallela
|
|
Okazało się, że tym mężczyzną był Elias Lonrot, który badał epicki poemat „Kalevala”, opisujący walkę o Sampo – młynek produkujący rozliczne dobra. Kaczory udają się więc do Finlandii, gdzie oddając zaginioną stronę notatnika uzyskują możliwość przejrzenia oryginalnych notatek badacza. Po połączeniu notatek, kaczory lokalizują, gdzie znajdują się resztki Sampo. Pewien podstarzały mężczyzna podpowiada im, by zwiedzić antyczną latarnię, która jest niewidzialna. W jej wnętrzu znajduje się mityczny miecz - gdy tylko Sknerus go dotknął, zaczął recytować fragmenty z poematu głosem jednego z bohaterów. Wedle przepowiedni, błękitny Kaczor (czyli Donald!) może odzyskać magiczną lirę. Gdy te poszukiwania palą na panewce, do latarni zostaje przysłany Diodak, który ma za zadanie złączyć części skorupy Sampo. Młynek wkrótce odtwarza się, jednak nie ma bolca na rączkę młynka. Został on skradziony przez Louhi. Przez latarnią pojawia się statek wikingów, który prowadzi ich do świata podziemi. Dzięki nadprzyrodzonym umiejętnościom Donalda do snu, jego imię znajduje się w księdze śpiących, a kaczory mogą wejść do królestwa martwych. Sknerus kradnie Louhi bolec, na co ta wzywa do pomocy Magikę de Czar, która również pragnie bogactwa tak jak i ona. By przynieść Louhi Sampo, Magika dostaje gigantyczny strój ptaka. 
Kod obrazka: GC MM2000-01B
|
Donald w ferworze walki niechcący wyciąga lirę z morza – wzywa to Vainamoinena, który pokonuje Magikę. Czarownica wzywa jednak Louhi, która przywołuje potwora z głębin – Iku-Turso. Magika wraz z Louhi, Donaldem i potworem lecą do największego miasta Finlandii, gdzie Louhi czeka szok – korzystając z okazji, Donald kradnie jej lirę i ucieka wraz z potworem. Donaldowi w końcu udaje się uciec czarownicy i trafia z powrotem na statek, gdzie Sknerus szaleńczo produkuje złote monety. By ocalić go przed zaślepieniem, Vainamoinen odsyła odlatuje statkiem, a kaczory szczęśliwie dopływają do brzegu.
Ta historyjka została wykonana na 150-lecie narodowego poematu Finlandii – “Kalevali” I gdy ukazała się drukiem w 1999, była najlepiej sprzedającą się książką tego roku.
Kiedy komiks ukazał się w Finlandii, pojawiła się w nim dodatkowa, 34 strona. Rosa, gdy robił dodatkowe rzeczy dla tego tomiku, został zapytany przez redaktora, co stało się z kapeluszem Sknerusa, zostawionym w świecie zmarłych. To zdarzenie stało się podstawą małego gagu-epilogu. Problemem było to, że ten gag nie mógł się znajdować tuż po zakończeniu utworu, gdyż niszczy on kompozycję utworu. Gdy Niemcy chcieli wykorzystać tą stronę, skontaktowali się z artystą, który naciskał, by ta strona pojawiła się po wszystkich komiksach w tomiku. Co więcej, ta strona miała być „deluxe” dla Finów. Na szczęście dla Rosy, Egmont nie korzysta z dłuższej wersji.
|
