”Wiele fanów mówi, że ta historyjka, stworzona w 1989r. dla amerykańskiego wydawnictwa Gladstone jest moją najlepszą kaczą przygodą. Najprostsze pomysły są często najlepszymi, a ta opowieść jest tego przykładem. Ale mam nadzieję, że nie stworzyłem swojego najlepszego komiksu 15 lat temu [w momencie tłumaczenia tekstu - 24 lata - przyp. tłum.]! Wolę myśleć, że "najlepsza" historia pojawi się w przyszłości.

Ten komiks ma jedną tezę i niezbyt wiele fabuły, więc mogłem ciągle umieszczać krótkie gagi, tak jakbym miał do czynienia z przydługim ten-pagerem. Traktuje on o założeniu Kaczogrodu i w trakcie odwołuje się do wielu starych opowieści Carla Barksa (tak jak to uwielbiam). Tak naprawdę, w moim oryginalnym scenariuszu, czarny charakterek, który zatrudnił Braci Be był Lazurem Indygo z „The Golden Helmet” Barksa. Lecz mój redaktor, Byron Erickson, kazał zmienić mi go w kogoś nowego z powodów, o których już nie pamiętam. Prawdopodobnie dlatego że (jak już opowiadałem w przeszłości) redaktorzy Gladstone prosili mnie o nie nawiązywanie rażąco do starych historyjek Barksa, ponieważ amerykańska publika nie jest z nimi zaznajomiona, ponieważ komiksy Disneya nie były tu wydawane tak długo. Teraz nie mam takich problemów, bo pracuję dla rynku europejskiego, gdzie jedna na cztery osoby czyta co tydzień komiksy z Kaczorem Donaldem (to tygodniki!) i wszystkie klasyczne opowieści Barksa są znane przeciętnemu Europejczykowi.

Ta historyjka ma wiele kinematograficznych aspektów, które są jednymi z moich ulubionych składników. Po pierwsze, pomysł na cały komiks pochodzi ze starego brytyjskiego filmu „Passport to Pimlico”, który opowiada o małym sąsiedztwie w Londynie, które odkrywa że jest położone na lądzie ofiarowanym zagranicznemu księciu przez wczesnego brytyjskiego króla. To oznaczało, że ich sąsiedztwo było ciągle państwem niezależnym od Anglii, co przyniosło tak samo wiele korzyści jak i problemów, tak samo jak Sknerusowi w mojej historii. Na dodatek, możecie zauważyć "kawałki" Obywatela Kane'a - scena, w której Kaczory odwiedzają Bibliotekę Kwaczaka zawiera dialogi skopiowane z podobnej sceny w bibliotece Thatcher Memorial Library (i oczywiście poznajecie, że pomnik Kwaczaka jest jednym z tych wybudowanych w legendarnym 10-pagerze „Pomnik Sknerusa” o "bitwie" z Maharadżą Jaksiemastanu). Zwieńczająca sekwencja z pojedynkiem na szable nawiązuje do Mark of Zorro z Tyronem Powerem i Basilem Rathbonem.

Podłoże historyczne dla tej opowieści jest autentyczne (tak jak całość historii w moich historyjkach, jak już pewnie wiecie). Sir Francis Drake naprawdę zacumował gdzieś na wybrzeżu Kalifornii w 1579r. i zajął ten ląd w imię Anglii. Historia Ameryki Północnej i może świata mogłaby być dziś potoczyć się inaczej, gdyby nie fakt, że nikt nie potrafił odnaleźć plakietki, którą Drake zostawił w celu udowodnienia angielskiej własności zachodnich Stanów Zjednoczonych. W swojej historyjce postanowiłem, że miejsce zatrzymania się Drake'a było przyszłym Kaczogrodem, oraz że Korneliusz Kwaczak wszedł w posiadanie tego lądu w sposób wyjaśniający jego pozę z kolbami kukurydzy na kaczogrodzkich pomnikach. Fani wiedzą, że Korneliusz, tak jak Fort Kaczogród, był widziany w kilku komiksach Barksa z lat 50-tych. Wcześniej pokazałem jak Sknerus odkupił akt własności od jednego z wnucząt Kwaczaka w „Ostatniej podróży do Dawson”.

Jest tu kilka głupich szczególików, które możecie chcieć odnaleźć (jeśli gustujecie w moich głupiutkich szczegółach):

W ostatnim kadrze strony siódmej, jeśli się przyjrzycie, zobaczycie interesującego członka hiszpańskich sił najeżdżających fort.

Na stronie dziesiątej zobaczycie sknerusowy kufer z pamiątkami, który wykorzystałem lata później w Życiu i Czasach Sknerusa McKwacza. Zobaczycie również Sknerusa otwierającego stare pudełko depozytowe, do którego ostatni raz zaglądał w IX rozdziale tej serii. Tam ukrył wcześniej znalezione Gęsie Jajo, które później pojawia się na jego wystawie w sali trofeów.

Sknerus wykorzystuje zbroje z Zamku McKwaczów widziane po raz pierwszy w „Old Castle's Secret” Barksa i ostatnio widziane w V rozdziale Życia i Czasów. Jeśli przyjrzycie się zbroi Sir Eremitusa na stronie 17, zobaczycie, że jego szkielet jest ciągle w środku (tak jak zaznaczono w „Old Castle's Secret”).”