Z następną historyjką, pod tytułem „Dzień z życia wagarowiczów”, nie wiąże się z żadną ciekawą historią. Miał to po prostu być tradycyjny komiks na 10 stron. Zazwyczaj nie jestem do końca zadowolony z wyników swojej pracy, ale uważam, że przy tej historyjce można się pośmiać. To zarazem jedyny scenariusz, jaki napisałem, w którym Hyzio, Dyzio i Zyzio niekoniecznie są wzorami do naśladowania. Komiksy, na których się wychowałem, powstały w środkowym okresie twórczości Barksa. Siostrzeńcy Donalda byli w nich przedstawieni jako wzorowi Młodzi Skauci i zwykle okazywali się dojrzalsi oraz bardziej odpowiedzialni od Donalda albo Sknerusa. Nie postrzegam ich więc jako inteligentnych urwisów, którymi bywali we wcześniejszych historyjkach Barksa. Ale na potrzeby tej historyjki uznałem, że chłopcy mogą raz na jakiś czas iść na wagary.